دقت هر چه بيشتر در سنجش صفت مورد نظر آرمان سنجش و اندازه گيري است. در همة علوم اندازه گيري نقش اساسي دارد و ناتواني در اندازه گيري پديده مورد بررسي هر رشته علمي, در راه توسعة علمي, همانند يک مانع و محدودیت عمل مي کند. در علوم انساني بخصوص روانشناسي و علوم تربيتي و حتی مدیریت آزمون ها مهمترين و پرکاربردترين ابزار سنجش و اندازه گيري به حساب مي آيند. هدف اصلي اين آزمون ها ارزيابي رفتار, توانائي هاي ذهني و خصوصيات شخصيتي جهت شناخت بيشتر, قضاوت, پيش بيني و تصميم گيري درباره افراد مي باشد. بنابراین چنین آزمون هایی باید با دقت هر چه بيشتر اين صفات را برآورد کنند. اصول و زيربناي ساخت اين آزمونها را تئوري ها و مدل هايي تشکل مي دهند که خود آنها نيز داراي کارکردها، توانمندی ها و پيش فرض هاي متفاوتي مي باشند که از این میان می توان به مدل کلاسیک اندازه گیری و مدل های سوال- پاسخ اشاره نمود.