امروزه انواع آزمون های روانشناسی و دیگر ابزار سنجش علوم انسانی بصورت گسترده در زمینه های مختلف مورداستفاده قرار می گیرند، از جمله در مدارس، دانشکده ها، صنایع، کلینیک های روانشناسی، سازمان های دولتی و نظامی و غيره. از این رو در تمامي مراكز مهم دنيا روانسنجان و روانشناسان به خدمت گرفته مي شوند، تا ابزاري را براي سنجش اهداف مشخص و از قبل طرح شده، به روش هاي علمي تهيه نمايند.


آزمون ها به عنوان مهمترين ابزار سنجش بطور دقیق برای  سرند کردن متقاضیان مشاغل و پست هاي خدمتي، طبقه بندی و جایگزینی افراد در زمینه های مختلف، مشاوره و راهنمایی( شغلی،آموزشی و تربیتی)، ارتقاء، نگهداری یا اخراج، تشخیص و تجویز درمانهای روانی و داروئی، ارزیابی تغییرات شناختی درون فردی و بین فردی در اثر برنامه  های مداخله ای و اجرای تحقیق در باره رشد فردی در طول زمان و اثر بخشی برنامه مورد استفاده قرار می گیرند. همچنین آزمون ها جهت بررسی بسیاری از حوادث و اتفاقات روانی– اجتماعی به کار می روند(آیکن، 1991). 


اگر چه آزمون ها تصمیمات کاملا درست در باره ا فراد فراهم نمی کنند با این حال آکادمی ملی علوم در یک نشست اختصاصی به این نتیجه رسید که در کل، آزمون ها بهترین، عادلانه ترین و اقتصادی ترین روش بدست آوردن اطلاعات لازم جهت تصمیم گیری های مهم درباره افراد هستند(مورفی و دیوید شوفر، 1991). باتوجه به این که آزمون ها منشا و مقصد چنین تصمیم گیری هایی هستند، لازم است فرآیند سنجش و اندازه گیری با دقت هرچه بیشتر را انجام شوند. بنابراین بسیار مهم است زمانی که قصد استفاده از یک آزمون روانی را داریم خصوصا در اجراي با حجم بالا، تمام فرایند ساخت و هنجاریابی آن را مورد بازبینی قرار دهیم.