در بسیاري از موقعیت هاي روانشناختی و آموزشی، چندین فرم از یک آزمون براي سنجش

توانایی پیشرفت عملکرد و مانند آن قابل استفاده است. وقتی چند فرم آزمون براي اندازه گیري

توانایی یکسانی اجرا می شود در حقیقت قادر به مقایسه نمرات آزمون افراد هستیم با آزمون هاي

موازي این کار به صورت مستقیم انجام می شود. آزمون هاي موازي محتواي یکسانی را اندازه می

گیرند و ویژگی آماري مشترکی دارند ( تساوي میانگین، انحراف استاندارد و پایایی).

نمره ها در آزمون هاي موازي کاملاً قابل تعویض بوده و هیچ مشکلی در زمینه مقایسه

نمرات در فرم هاي موازي آزمون پیش نمی آید. اغلب، چند فرم از یک آزمون که ویژگی

یکسانی را اندازه می گیرند موازي نبوده و مقایسه ي نمرات به راحتی انجام نمی شود چون

فرم هاي مختلف آزمون در چند خصوصیت با هم تفاوت دارند (عدم تساوي میانگین ها،

واریانس ها، پایایی ها و مانند آن) بنابر این قبل از مقایسه نمرات آزمودنی ها در چند فرم از

یک آزمون ایجاد تعادل بین نمرات خام در فرم هاي مختلف از یک آزمون لازم است این عمل

همتراز سازي 1 آزمون ها نام دارد. اگر چه نظریه پردازان و عمل کنندگان به نظریه ها با هم

اختلاف عقیده دارند براي نمره هاي همتراز شده شرایطی وجود دارد که باید به اتفاق نظ ر

برسند مانند شرایطی که بعد از اجراي روش هاي همتراز سازي نمرات بدست آمده است.

روش همتراز سازي نه فقط باید بتواند توانایی مبادله ي نمرات را داشته باشد بلکه باید

به محتواي آزمون و جامعه هدفی که آزمون براي آنها در نظر گرفته شده نیز مربوط باشد.

به منظور دقت بیشترچهار ویژگی لازم براي نمره هاي آزمون همتراز شده در زیر آمده

(2005 است. ( گراجتر و وندرکمپ 2

خانم دكتر اكبري