ارزیابی دانش آموزان فرآیندی است برای تعیین سطح عملکرد دانش آموزان در ارتباط با موضوعات یادگیری آموزشی. یک سیستم آموزشی که دارای کیفیت بالا است پیشرفت فردی دانش آموزان را حمایت، اصلاح و ارتقاء می دهد و اطمینان می دهد که ارزیابی همه ی دانش آموزان یک ارزیابی یکسان را دریافت می کنند و چشم اندازهای فعلی و آینده ی دانش آموزان را تحمیل نمی کند. بنابراین چنین سیستمی نیازمند به روز شدن و اصلاح مدام است تا مطمئن شود که سیستم مناسب، عادلانه، بی طرف و برای همه دانش آموزان سودمند است. باید در چنین سیستمی اندازه هایی خودکار و روشن به سیستم ارزشیابی وارد شوند. ثابت شده است که استدلال فازی برای استنباط کردن نمرات دانش آموزان مناسب است. همچنین برای اصلاح پایایی و مقاومت سیستم توابع عضویت گاووسی به جای توابع عضویت مثلثی سنتی پیشنهاد شده اند.
از زمان معرفی منطق فازی توسط زاده در سال 1965 نظریه ی مجموعه های فازی به طور وسیعی برای حل مسایل و مشکلات مختلفی در حوزه های مختلف و متفاوتی استفاده شده است و یکی از این حوزه ها حوزه ی ارزشیابی آموزشی است. بیسواس دو روش را برای ارزشیابی پاسخ های متنی دانش آموزان با استفاده از مجموعه های فازی و یک تابع انطباق دهنده معرفی می کند، این روش ها عبارتند از: روش ارزشیابی فازی و یک روش ارزشیابی فازی تعمیم یافته.