پژوهشگران حوزه ي علوم اجتماعي در پيمايش هاي خود به مقياس هاي چهار سطحي به نام استيونس روانشاس آمريكايي برخورد مي كنند. اين مقياس ها عبارتند از مقياس هاي اسمي، رتبه اي، فاصله اي و نسبي يا نسبتي. در اين نگارش مقياس هاي رتبه اي مورد بحث مي باشند. براي تبديل ويژگي هاي كيفي به داده هاي كمي از مقياس هايي مانند مقياس ترستون استفاده مي شود كه داراي يازده جريان است. بعد از اين مقياس مقياس ليكرت توسط ليكرت ابداع شد. اين مقياس از گزينه هاي ترتيبي تشكيل يافته است كه براي آنها فاصله ي برابر در نظر گرفته مي شود. به دليل ناپارامتري بودن داده ها بايد پژوهشگر از آزمون هاي ناپارامتري استفاده كند. از آنجا كه جواب هايي كه پاسخ دهنده مي دهد براي به سمت بهتر نشان دادن خود است، بنابراين تفاوتي بين عقيده ي اصلي پاسخ دهنده و ايده هايش كه منجر به مشكلاتي در تجزيه تحليل مي شود وجود دارد. اين مشكلات منجر به كاهش صحت و درستي و دقت نتايج مي شود. نوعي از ابهام و اشتراك در گزينه ها وجود دارد كه منجر به خطا در واريانس، انحراف و كاربرد تست مي شود. در ادامه مقياس 5 گزينه اي ليكرت مورد بررسي قرار مي گيرد و از نظريه فازي براي رفع موانع آن استفاده مي شود.