سنجش و اندازه گیری

مراحل اساس مربوط به تكنيك SEM به اين ترتيب است كه ابتدا نظريه و تئوري موجود است 2. ساخت مدل 3. ساخت ابزار 4. گردآوري داده ها 5. آزمون مدل و در نهايت 6. نتايج. البته يكي از مراحل بسيار اساسي تفسير نتايج است و در صورتي كه تفسير نتايج مشكلاتي داشت دوباره از مرحله ي يك شروع مي شود. در اين الگوي ارائه شده منظور اين است كه پژوهشگر براي اجراي مقدماتي تحليل مدل معادلات ساختاري ابتدا مدلي را بر اساس نظريه بنا مي كند سپس تصميم مي گيرد كه چگونه سازه ها را اندازه گيري نمايد و وارد سيستم كند. درونداد اين تحليل معمولا ماتريس كواريانس مثلا نمرات يك پرسشنامه است هر چند گاهي اوقات ماتريس همبستگي يا كواريانس ها و يا ميانگين ها استفاده مي شود.
مدل هاي SEM را هرگز نمي توان به طور قطعي پذيرفت تنها مي توان آنها را رد نكرد. مدل هاي ساختاري با روابط خطي فقط يك تقريب مي باشند. سوال در مدل هاي SEM اين نيست كه آيا مدل به گونه اي كامل برازش دارد بلكه اين است كه آيا اين مدل به اندازه ي كافي برازش دارد كه تقريب مفيدي براي واقعيت و يك تبين مستدل و منطقي از روندهاي موجود در داده ها باشد. اين مسئله موجب مي شود كه پژوهشگران يك مدل به خصوص را به
صورت موقت بپذيرند زيرا اذعان دارند كه در بيشتر موارد مدل هاي هم ارز و معادلي وجود دارد كه به همان اندازه ي مدلي كه اكنون به صورت موقت پذيرفته اند با داده ها برازش دارد. بايد در نظر داشت زماني كه داده ها با مدل به خوبي براز ش دارند به اين معني نيست كه آن مدل لزوما درست است در صورتي كه چنين مسئله اي بيان شود سفسطه و نتيجه را به غلط تاييد كردن است. اگر يك مدل علي درست باشد با داده ها برازش دارد اما برازش با داده ها به آن معني نيست كه آن مدل يك مدل درست است. هنوز ممكن است كه مدل ديگري وجود داشته باشد كه با داده ها به همان اندازه و به همان خوبي برازش داشته باشد.